Şükûfe Nihal'İn Yazar Arkadaşı Halide Nusret Zorlutuna'ya Huzurevinden Yazdığı El yazısı İmzalı Mektup

Şükûfe Nihal, Mükemmel içerikte olan Osmanlıca mektubunda, Nusret'ciğim Canım Kardeşim… Nihayet elime kalem alabildim… Acaba okunabilecek mi bu yazı?... Maddi ağrılarım hamd olsun biraz azaldıysa da manevi tarafım feryat içinde… Ne güzel günlerimiz olduydu değil mi? ''Şiir yazaraktan, beste düzerekten'' Tahmin edersin huzurevindeyim. Başka ne yapabilirim ki bu vaziyette? Anadolu'dan mektuplar alıyorum, '' çocuklarınız varken oraya gitmenize üzüldüm '' diyen gençler var... Başka türü yaşamaya imkan var mıdır şu toprakta yardımsız bir adım atamayan bir insan için... Gel gelelim evimi barkımı, eşyamı hele kitaplarımı öyle içlenerek derinden arıyorum ki... Yeni bir maddi zarara girmeseydim kalan borcumu gönderecektim, olamadı çok üzgünüm... Gelebilsen huzurevinde kalırsın, ne iyi olur değil mi?... Edebiyat dünyasından ne haber... Ben burada öylesine dünyadan ayrı bir haldeyim ki tıkanmamak elde değil... Mektubu ancak bugün postaya verebileceğim. Huzursuzluk, ızdırab içindeyim... Ş.N... Şükufe Nihal'in son dönem mektuplarından birisi olan bu mektuptan da anlaşılacağı gibi, şair, 1965’te bir huzurevine yerleşti. Kızının ölümü, dostlarının uzaklaşması sonucunda konuşmamaya başlamış ve suskunluğunu hayatının sonuna kadar sürdürmüştür...).